ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ 2016-2017

«Παγκόσμια ημέρα κατά της Σχολικής βίας και του εκφοβισμού»

«Μην το κρατάς μέσα σου. ΜΙΛΗΣΕ!»
ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΕΥΘΥΝΗ, ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΣ

Bullying – Εκφοβισμός είναι η σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ή μείωση ασθενέστερων ατόμων σε μια ομάδα. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες και τις κοινωνικές ομάδες. Μπορεί να συναντηθεί σε οποιοδήποτε τύπο σχολείων και σχολικών εγκαταστάσεων, στον στρατό, σε αθλητικά σωματεία, στη φυλακή, αλλά και στην οικογένεια ή στο χώρο εργασίας (ανάλογα με το αν αφορά τον προϊστάμενο ή το αφεντικό, μιλάμε για ηθική παρενόχληση ή τοξικό ηγέτη). Είναι μια μορφή κακοποίησης, πιο συγκεκριμένα εκφοβισμού ή εξαναγκασμού. Το θύμα του εκφοβισμού αναφέρεται και ως στόχος.
Σχολείο σημαίνει χαμόγελα, κοινωνικότητα, γνώσεις, όνειρα για το μέλλον! Δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτό, αφού κάποιες φάτσες είναι γκρίζες, η φιγούρα τους σκυθρωπή, δεν γελούν, ανησυχούν, φοβούνται. Για κάποια παιδιά οι σχολικές αίθουσες μοιάζουν με φυλακή, η αυλή είναι… τόπος μαρτυρίου και ο δρόμος από και προς το σχολείο δεν έχει χαμόγελα, αφού είναι στρωμένος με αγκάθια.
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση, κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Το Bullying δεν ήρθε απλά στη χώρα μας, το Bullying έγινε πλέον λέξη ελληνική και η μάστιγα εξαπλώνεται. Μας βρήκε… αδιάβαστους, χαλαρούς, μας φοβίζει, μας ανησυχεί, αλλά δε μας λυγίζει. Η κοινωνία μας μαθαίνει, ενημερώνεται, αντιδρά κι ευελπιστεί να τη βγάλει από το λεξιλόγιό μας…. Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να περιλαμβάνει σωματική βία (χτυπήματα, γροθιές κ.ά.), απειλές, εκβιασμούς, πειράγματα, «άσχημα» παρατσούκλια, κοροϊδία, διάδοση φημών, εσκεμμένο αποκλεισμό κάποιων παιδιών από κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες, σεξουαλική παρενόχληση, κλοπές των αντικειμένων του θύματος.

ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΥΜΑ …
Ακούστε τα συναισθήματά του, ενισχύστε την ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ του ΜΗΝ το κατηγορήσετε, ΜΗΝ το εκφοβίσετε, εξηγήστε του ότι είσαστε δίπλα του και θα το στηρίξετε σε κάθε δυσκολία. Παροτρύνετέ το να δημιουργήσει φιλίες καθώς αποτελούν την καλύτερη προστασία του. Μιλήστε με τους εκπαιδευτικούς.
ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΥΤΗΣ …
Αντιμετωπίστε το σοβαρά καταπνίγοντας το θυμό σας. Μιλήστε του για την ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ και στρέψτε την προσοχή του στην ευθύνη:
-Πριν μιλήσεις, ΑΚΟΥ!
-Πριν γράψεις, ΣΚΕΨΟΥ!
-Πριν πληγώσεις, ΝΙΩΣΕ!
-Πριν μισήσεις, ΑΓΑΠΗΣΕ!
-Πριν τα παρατήσεις, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ!
-Μα…πριν γεράσεις, ΖΗΣΕ!

Γιατί …
Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, πρέπει να πιστέψει στον εαυτό του, έχει μια ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα που δεν επιτρέπεται σε κανέναν να την προσβάλει και να την τσακίζει.